Kazungula – Kasane – Nata – Maun – Toteng – Ghanzi – Kalkfontein – Mamuno – Buitepos – Gobabis – Windhoek – Swakopmund – Cape Cross – Swakopmund – Walvisbaai – Solitaire – Maltahohe – Mariental – Keetmanshoop – Grunau – Noordoewer – Springbok – Moorreesburg – Langebaan – Kapsztad – Przylądek Dobrej Nadziei – Kapsztad

Luty i marzec 1996 r.
Czas trwania: 46 dni.
Długość trasy: 4580 km.
Koszt transportu: 9 USD (bajecznie niski koszt transportu wynika z możliwości poruszania się niemal na całej trasie bezpłatnym autostopem).

Problem ze zdobyciem wizy do Botswany polega na tym, że kraj ten ma na terenie Afryki nieliczne ambasady, najbardziej przydatne dla nas mogą się okazać ambasady Botswany w Lusace (Zambia), Harare (Zimbabwe) i w Windhoek (Namibia). Wizę do Namibii można otrzymać na lotnisku w Windhoek, jeżli zaś przekraczamy granicę lądową, musimy się postarać o wizę przed przybyciem do tego kraju i tutaj znów pojawia się problem, bo ambasad Namibii jest na Świecie niewiele, najbardziej przydatne mogą się okazać ambasady w Lusace (Zambia) oraz w Gaborne (Botswana), często ambasady zambijskie upoważnione są do wydawania wiz nambijskich. Na wjazd do RPA od posiadaczy polskich paszportów nie wymaga się wizy na okres pobytu nie dłuższy niż miesiąc, pozwolenie na wjazd otrzymujemy automatycznie na jakimkolwiek przejściu granicznym.