Kota Kinabalu – Park Narodowy Kinabalu – Kota Kinabalu – Labuan – Limbang – Bangor – Bandar Seri Begawan – Labi – Kuala Belait – Miri – Niah – Bintulu – Sibu – Bandar Sri Aman – Kuching

Styczeń 1992 r.; część trasy maj 1997 r.
Czas trwania: 18 dni.
Długość trasy: 1400 km.
Koszt transportu: 5 USD (trasę można pokonać autostopem, trzeba tylko zapłacić za statki na wyspę Labuan i z powrotem).

Obywatele polscy mogą do Malezji (a więc także do Sabahu i Sarawaku) wjeżdżać bez wizy, przy czym Sarawak prowadzi własną politykę imigracyjną, płynąc do Sarawaku z wyspy Labuan (terytorium federalne), trzeba na wyspie, jak i już na stałym lądzie w Sarawaku przejść normalne odprawy graniczne, tak jak w ruchu międzynarodowym. Na wjazd do Brunei posiadacze polskich paszportów muszą mieć wizę, w celu jej otrzymania powinniśmy zgłosić się do ambasady Brunei w Kuala Lumpur z biletem lotniczym na powrót z Azji Południowo-Wschodniej do Polski oraz biletami na przelot do Kota Kinabalu i na powrót z Borneo na stały ląd z Kuching, należy mieć przy sobie również fotokopię pierwszej strony paszportu (dane osobowe) oraz fotokopie wspomnianych biletów, w zasadzie wymagany jest bilet do i z Brunei, ale po rozmowie z konsulem powinniśmy wizę otrzymać, wiza kosztuje ok. 10 USD.